سالها بعد(من دور از دنیا)(2)...حرفهای خاص پسر کاشانی...
سالها بعد(من دور از دنیا)(2)...حرفهای خاص پسر کاشانی...
سلام این پست میتونه حرفای خیلیامون باشه پس نمیتونه احساسات من باشه...
نمیتونه جس و حال نبودنم بعد از از دنیا رفتنم از نظر اطرافیانم باشه...
اطرافیان میتونن همه آدما باشن اما بعد رفتن زیر خاک خیلیا فراموشت میکنن...
فقط اندک ادمایی هستن که پنج شنبه ها میان سر خاکت...
و همین بخونید...
***************
توی اوج خنده یهو گریه ات میگیره و توی اوج گریه لبخند به لبات میاد...
این دنیا و این زندگی رو هیچ وقت نمیشه پیش بینی کرد...
هیچ وقت نمیشه گفت فردا من میخندم و فردا حالم خوبه...
خیلی آدمای خیلی بهتر از من و تو بودن به امید این که فردا
یه روز دیگس براشون خوابیدن و شبشون بخیر نگذشت و
توی خواب عکسی شدن به دیوار خاطرات این زندگی...
یه عکس وقتی که نباشی گاهی دستمال روش میکشن و
یه فاتحه ای نثار روحت میکنن...
گاهی هم با مرور آلبوم عکس یادت که می افتن میگن:یادش بخیر
اون روز زنده بود و نفس میکشید...کی فکرشو میکرد الان نباشه و جز
چند تا عکس و یه شیشه عطر خالی چیزی ازش نباشه...
اصلا کی فکرشو میکرد اون نباشه و صدای خنده هاش روحمو نوازش کنه...
صدای خنده هایی که اون نمیدونست اما برای من بهترین موسیقی دنیابود...
اینا رو مادرت میگه...گاهی هم قطره های کوچیک اشک صورتشو نوازش میکنه...
بعد رفتنت فقط پدر و مادرت یادتن و همه ادمای دیگه ای که میگفتن
تب کنی میمیرم بعد مرگت دیگه سر خاکتم نمیان...
آدمایی که مردنشون بر اثر احساس زیادشون در همون لحظه بود و بخاطر
جوگیر شدنشون توی حرف زدن و پیامک فرستادنشون بود...
واگرنه همون آدما روزی هزار بار برای هزار نفر میمیرن...
مگه غیر از اینه؟همون که میگه دوستت دارم و حرفای عاشقونش
گوشاتو کر کرده موقع دفن کردنت بهش بگن باهات خاکش کنن
سریع فرار میکنه میره...
و تموم دوست داشتنش با رفتن جسمت زیر خاک تموم میشه...
و تو هم مثل میلیون ها ادم دیگه به فراموشی سپرده میشه....
پس تا زنده ای و زنده ایم نفسامون بوی خوبی بده...
بوی با خدا بودن و بوی حرمت روزای کنار مادر و عصای دست پدر...
تا وقتی زنده ایم کنار خدا باشیم واگرنه بعد مرگ نه جسمی هست
برای شکرگذاری و نه کسی به دعامون احتیاج داره...
همین...
*****************
تا 7 روز کنار این وب و شما مهربونا نیستم...
واسم دعا کنید...
یه روز دیگه...یه فرصت دیگه...و حرفای دیگه...
خداحافظ...
همین...
شبمون خاص