خیلی حرف ها تو این پست هست
خیلی حرفایی که فقط خودم و خودم و خودم باخبرم ازش
انگار بچه ها قضیه سکوت منو میدونن
حداقل مستر هلمز
وقتی سکوت میکنم و پست نمیذارم
پر هستم از حرف هایی که نمیخوام بگمش
مرسی که هستی دوست مجازی بامعرفت
و ممنونم که به این ویژگی من پی بردی
شایدم نبردی ولی من اینطور حس میکنم
دقیقا وقتی روز پست نذاشتنم زیاد میشه و تو میگی پست مست چی داری؟
همون موقعی هست که من پر از فریاد سکوتم
همیشه از اینکه یه جایی اضافی باشم بدم میومد
کلا چه واقعیت چه مجازی ترجیح میدادم که نباشم تا اینکه اضافی تلقی بشم
این چند روز هم داشتم نبودن رو تمرین میکردم
کسی نگفته من اضافی هستم
کسی هم نگفته من آویزون هستم
من فقط حس کردم
و حس من هیچ وقت بهم دروغ نمیگه
اینجا خونه منه
خونه مجازی ای که خودم براش سقف درست کردم
خونه ای که درسته سوت و کوره ولی ارزش همین دو سه نفری که هستن برام اونقدری هست
که به احترامشونم شده میام و مینویسم
توجه ها کم شده
بی معرفتیا زیاد شده
اما هنوز هستیم و نفس میکشم
فقط باید یاد بگیریم تو رفت و آمد این نفس کشیدنا اضافی نباشیم
خیلی بده که فکر آویزون بودن ببخشید معنی قشنگ ترش
خودتو چسبوندن نمیدونم حالا هر چیزی
خیلی بده که این فکر تو ذهن آدمهای دور و برت باشه
راستی!
همیشه محبت کردن به معنی دوست داشتن و بامعرفت بودن نیست
یه وقتایی محبت کردن یعنی :
آویزون بودن
اضافی بودن
ببخشید خودتو چسبوندن
+ اعیاد برشما مبارک