ارکیده و سکوت ...
ارکیده و سکوت ...
یه عالمه عکس رو امتحان کردم آخرش از هیچکدوم خوشم نیومد که تو وبلاگ ب مونه ،بازم ترجیح دادن همون کفش های قرمز ،تنها عکس وبلاگم باشه.
حوصله حرف زدن ندارم،همچنان روزه سکوت م. فقط با بابام و دختری حرف میزنم حتی با خانم پ هم حرف نمیزنم سعی میکنم جملاتم با یه بله یا خیر تموم شه .دلم نمی خواد حرف بزنم احساس میکنم وقتی سکوت میکنم همه چیز به طور جالبی آروم حالا چه اهمیت داره که این آرامش واقعی باشه یا الکی مهم این که وقتی ساکتم همه چی آروم م م ...
تنهایی این روزهام رو دوست دارم....
من و تنهایی دوستهای قدیمی هم هستیم
تنهایی...
تنها اتفاق این روزهای من است...
من خوبم .همین .
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |