اندر مشابهت برخی آثار مسافر و مستاجر !
اندر مشابهت برخی آثار مسافر و مستاجر !
نخریدن و نعویض نکردن اسیاب اثاثیه منزل از آثار و احکامی است که بین مسافر و مستاجر مشترک است . مثلا مستاجر معمولا وسایل خانه را طوری می خرد که زیاد بزرگ و حجیم نباشد و در اسباب کشی ها و جابجایی ها براحتی از پاگرد پله رد شود و یا به دور از چشم سرایدار در آسانسور جا شود .
به لحاظ قیمت و گرانی و ارزانی و ایضا" به لحاظ نفیس بودن و لوکس بودن نیز مستاجر جماعت فکر اسباب کشی هر ساله که می کند و ضرر و زیان و آسیبی که به وسایل وارد می آید ، کلا از صرافت خرید و یا نعویض و نبدیل به احسن کردن هر گونه لوازم منزل می افتد و به همانی که هست رضایت می دهد .
مسافر هم که تکلیفش روشن است . مسافر است و قرار است برود . و کسی که قرار است یکسال دیگر یا دوسال دیگر و یا حداکثر سه سال دیگر برود چه نیازی دارد به اسباب و اثاثیه لوکس و گران قیمت و ایضا" چه لزومی دارد که هر سال یا هر از چند سال لوازم خانه و مبلمان خانه را عوض کند و غیرو ذالک .
و این هر دو موجود عید هر سال که می شود از ناحیه مهمانان با سئوالاتی از این دست مواجه می شوند که مبلمان تان را نمی خواهید عوض کنید . اینچ تلویزیون تان را نمی خواهید بزرگتر کنید . بعد از اینهمه سال نمی خواهید سای بای سایدتان را بای ساید کنید . قسعلیهذا .
و البته جواب اینان نیز به اینگونه سئوالات کمی تا قسمتی مشابه است . مستاجر می گوید انشالله از مستاجری که بدر آمدیم و خانه که خریدیم کل وسایل منزل را عوض می کنیم و همه را نو می خریم . مسافر هم جوابش اینست که اینچ بزرگتر تلویزیون به چه دردمان می خورد . ما که همین روزها داریم می رویم و کل وسایل منزل را باید به ثلث قیمت بدهیم به سمسار .
باری . سالها می گذرد . دهسال و گاهی بیشتر . و نه مستاجر صاحب خانه می شود و نه مسافر راهی سفر . در این میان اما مبلمان خانه روز بروز کهنه تر و فرسوده تر می شود و اینچ تلویزیون خانه هر سال کمتر و کوچکتر . و البته هر سال عید نوروز سئوال مهمان همین است و جواب مسافر و مستاجر همان !