سخنرانی حجت اللاسلام شریفی مسجد علی ابن ابیطالب 95/2/20
سخنرانی حجت اللاسلام شریفی مسجد علی ابن ابیطالب 95/2/20
سخنرانی حجت اللاسلام شریفی مسجد علی ابن ابیطالب 95/2/20
«اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ رَسُولَکَ
اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ
اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی
ترجمه: بار الها! خودت را به من بشناسان که البته اگر خود را به من نشناسانی، پيغمبرت را نخواهم شناخت. بار الها! پيغمبرت را به من بشناسان که اگر پيغمبرت را به من نشناسانی، حجّت تو را نخواهم شناخت. بار الها! حجّت خود را به من بشناسان که اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دينم گمراه میگردم.
الف – ابتدا باید دقت، توجه و تعمق بسیاری شود که اساساً شناساندن کار خداست. حال یا باقلم صُنع و خلقت میشناساند، یا به قلم وحی.
ب – هیچ کس نمیتواند فوق عقل و علم (ظرفیت وجودی) خود را بشناسد. اگر چه همه چیز عیان باشد.
ج– پس ابتدا خدا شناخته میشود و هر چیز دیگری به خدا شناخته میشود. چیزی مُعرّف خدا نیست، جز خودش. یا به تعبیری دیگر، هستی او به خودش شناخته میشود و هر چه که هست به او شناخته میشود، چرا که همه چیز تجلی اوست. از این رو در دعای صباح میخوانیم: «یَا مَنْ دَلَّ عَلَى ذَاتِهِ بِذَاتِهِ - اى کسی (خدایى) كه هستیش دلیل هستى اوست». هم چنین در دعای ابوحمزه ثمالی میخوانیم:
«بِکَ عَرَفْتُکَ وَ أَنْتَ دَلَلْتَنِی عَلَیْکَ وَ دَعَوْتَنِی إِلَیْکَ وَ لَوْ لا أَنْتَ لَمْ أَدْرِ مَا أَنْتَ»
ترجمه: تو را به تو شناختم، و تو مرا بر هستی خود راهنمایی فرمودی، و به سوی خود خواندی، و اگر راهنمایی تو نبود، من نمیدانستم تو که هستی؟
امام حسین علیهالسلام در دعای عرفه بدین مضمون عرضه میدارند: «خداوندا چه چیزی آشکارتر از توست که به وسیلهی آن تو را بشناسم؟» همه چیز با نور شناخته میشود و نور به خودش.
ﻫ – پس، خدا را نمیتوان شناخت، مگر آن که خودش خود را (در عقل، فطرت، خلقت و وحی) بشناساند. هم چنین پیامبر و حجّت خدا را نیز کسی نمیتواند بشناسد، مگر آن که او معرفی کرده و بشناساند. مضافاً بر این که وقتی میگوییم: نبی یا رسول یا پیامبر خدا و نیز میگوییم: ولیالله یا حجتالله، یعنی این مراتب وجودی و مقامات نیز به او شناخته میشوند.
بدیهی است اگر کسی خدا را نشناسد، نه پیامبر خدا برایش معنا و مفهومی دارد و نه حجّت خدا و نه وحی خدا و نه صُنع خدا و ... .
پس، نتیجه میگیریم که خدا به خودش شناخته میشود – پیامبر به خدا شناخته میشود – حجت به خدا و پیامبر شناخته میشود و دین به خدا، پیامبر و حجّت شناخته میشود و همه را نیز خدا باید بشناساند.
امام صادق علیهالسلام در پاسخ این که خدا چگونه بشناسیم؟ فرمودند: او خود خودش را میشناساند. پرسیدند: پس تکلیف ما چیست؟ فرمود: به آن شناسایی ایمان بیاورید.
ابزار شناخت 1حس2عقل3قلب
مردم سه گروهند الف گروهی ازامام جلوتر میروند که آنان درضلالتند ب گروهی ازامام عقب میمانند نابود میشوند ج گروهی همراهند که اهل حقند درصلوات مرویه به آن اشاره شده است
هر روز از شعبان در وقت زوال و در شب نيمه آن بخواند اين صلوات مَرْويّه ازحضرت امام زين العابدين ( عليه السلام ) را : اَللَّـهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ، خدايا!بر محمّد و مخاندان محمد درود فرست،درخت نبوت، وَمَوْضِعِ الرِّسالَةِ، وَمُخْتَلَفِ الْمَلائِكَةِ وَ مَعْدِنِ الْعِلْمِ، و جايگاه رسالت،و محل آمد و شد فرشتگان، و معدن دانش، وَاَهْلِ بَيْتِ الْوَحْيِ اَللَّـهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، و خانواده وحي،خدايا!بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، الْفُلْكِ الْجارِيَةِ، فِي اللُّجَجِ الْغامِرَةِ، يَأْمَنُ مَنْ رَكِبَها، كشتي روان در اقيانوسهاي عميق،هركه به آن توسّل جويد ايمني يابد، وَيَغْرَقُ مَنْ تَرَكَهَا، الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ، و هركه آن را رها كند غرق شودپ،پيش افتاده از آنها از دين خارج است وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ وَاللاّزِمُ لَهُمْ لاحِقٌ، و عقب مانده از آنان نابود است،و همراه آنان ملحق به حق
تولد امام حسین ع
درسوم شعبان در سال چهارم هجری نامگذاری ازطرف خداوند بنام بچه های هارون جانشین موسی .
مرحوم صدوق با اسناد خودش از امام رضا(ع) و ایشان هم از پدران بزرگوارش از امام زین العابدین از اسماء بنت عمیس روایت كرده كه وقتی امام حسین(ع) به دنیا آمدند رسول خدا(ص) به علی(ع) فرمودند:
«اسم فرزندت را چه گذاشتی؟» علی(ع) گفتند: من در نام گذاری او از شما پیشینمیگیرم... رسول خدا(ص) فرمود: من هم در نام گذاری او از خدا پیشی نمیگیرم. آن گاهجبرئیل فرود آمد و گفت: ای محمد خدای علی اعلی به تو سلام میرساند و میگوید:جایگاه علی نزد تو همانند جایگاه هارون نسبت به موسی است و این فرزند را به اسم فرزند هارون نام گذاری كن. رسول خدا(ص) فرمودند: اسم پسر هارون چه بوده؟ جبرئیلگفت: شبیر. رسول خدا(ص) فرمودند: زبان من عربی است و جبرئیل در جواب گفت: نام او را حسین بگذار...»