خیلی ها ...
خیلی ها ...
من اصلا آدم موفقی نیستم اما به دلیل بعضی از ویژگی های ذاتی و اکتسابی
که مورد قبول بعضی ها نیست، کاملا حس می کنم که از زمین خوردنم چه وجد
و شعف زایدالوصفی بهشون دست می ده، این آدم ها خیلی خطرناکن، خطرناک تر
از عقرب یا مار سمی، و البته اون نیشخند کج روی لبشون همیشه برام حکم نیش
مار و عقرب رو داشته... البته که دیگه الان اصلا نمی بینمشون و کلا به صورت حجم
های کاملا تو خالی در نظر می گیرمشون اما همیشه می فهمم که چقدر از سخت
بودن شرایطم یا دچار مشکل شدنم خوشحال می شن، به هر حال نمی ذارم این
اتفاق باز هم بیفته و کاملا ناامیدشون می کنم، حالا ببین کی گفتم .
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |