انگار آدم فضاییم
انگار آدم فضاییم
تاحالا داشتن یه دوستی که توی همه چیز حمایتم تجربه نکرده بودم. همه رو تو ذهنم سعی میکنم به خاطر بیارم. از همون دوستای دوران اول دبستانم تا الان، میبینم هیچ عشقی توی رابطه ی منو دوستام نبوده. نبوده! فقط یادمه واسه خندیدن و کثافت کاری باهاشون میگشتمو احساس میکردم که دوستشون دارم. ولی الان وقتی به اون نگاه میکنم مغزم پُر میشه از سوالای جور واجور. " یعنی دوست داشتنای من نسبت به بقیه ی رفیقام واقعیه؟ چرا این حسی که به اون دارمو به بقیه ندارم؟ "
وقتی نگاهش میکنم اهمیت دادنو تو چشماش میبینم و این اولین باریه که همچین چیزی میبینم تو کل زندگیم. واسم غریبه این اخلاقاش.. آدما عجیبن..
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |