مهمان را آماده کنید
مهمان را آماده کنید
چشم دل باز کن که جانبینی
آنچه نادیدنی است آن بینی
گر به اقلیم عشق رویآری
همه آفاق گلستان بینی
دل هر ذره را که بشکافی
آفتابیش در میان بینی
از مضیق جهات در گذری
وسعت ملک لامکان بینی
آنچه نشنیده گوش آنشنوی
وانچه نادیده چشم آن بینی
*گویا باز ما را برای پذیرایی ای ویزه خوانده اند.
دل را که خود،به نور یگانه اش روشن کرده،به چراغی زیبا،آذین می بندد.
بر ماست که خود را دست کم نگیریم که مفتخر به کلمه ی
به زبان
به دل
و به جان،شده ایم
و با همه ی اعتقاد،سعی در ابراز این حقیقت داریم ،به لطف و توفیق خودش.
پس شکر این نعمت آن است که تمام حقیقت آن در همه ی وجودمان ملکه شده باشد
و رفتار و کرداری،توحیدی ....اگر چنین باشد به مژده ی فلاح،رسیده ایم....ان شاء الله
و ما که در این سرا مسافر و مهمانیم،
همیشه از جانب او برای مهمانی و درک و دریافت برکت ها دعوت شده ایم....اگر اجابت کنیم
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ...(سوره انفال آیه24)
و او میزبانی است که هماره منتظر ماست
و هر سال و ماه و روز و...لحظه، انتظار پیوستن ما به حق و رسیدن به نهایت زیبایی و کامیابی را می کشد.
پس برای مهمانی دیگر،مهمان را آماده کنیم که همه چیز از جانب او مهیّاست.