توی زندگی هرکس یک خنده، یک لحن، یک نگاه، یک چیزی از کسی هست که در هیچ کس نیست. خندهای که آن را وقت گریه خیال میکند. لحنی که آن را وقت ِ ترس آرزو میکند . نگاهی که آن را وقت ِ تنهائی حسرت میکشد . یک خنده ، یک لحن ، یک نگاه، یک چیزی از کسی که در هیچکس نیست. از کسی که امّا دیگر نیست ...
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |