یار با ماست ...
یار با ماست ...
خـــُــودم
تنــــــها خودم
باید بجنگم
بدون کمک خانواده اش
برای رهایی از غـــــم
به این باور رسیده ام که من منجی اویم
و من تنها همدم و همراه اویم
هرچند او نداند
من که خود می دانم
و خدا هم
می جنگم تا بسازم
زندگیم را از نو
برای او
برای خودم
با خدا
فقط خدا
.
.
.
.
.
.
«إِلاَّ تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذینَ کَفَرُوا ثانِیَ اثْنَیْنِ إِذْ هُما فِی الْغارِ
إِذْ یَقُولُ لِصاحِبِهِ
لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا
فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکینَتَهُ عَلَیْهِ
وَ أَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها
وَ جَعَلَ کَلِمَةَ الَّذینَ کَفَرُوا السُّفْلى
وَ کَلِمَةُ اللَّهِ هِیَ الْعُلْیا
وَ اللَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ».
«اگر او را یارى نکنید، خداوند او را یارى کرد (و در مشکلترین ساعات، او را تنها نگذاشت)
آن هنگام که کافران او را (از مکّه) بیرون کردند، در حالى که دوّمین نفر بود (و یک نفر بیشتر همراه نداشت)
در آن هنگام که آن دو در غار بودند،
و او به همراه خود میگفت: غم مخور، خدا با ماست!
در این موقع، خداوند سکینه (و آرامش) خود را بر او فرستاد
و با لشکرهایى که مشاهده نمیکردید، او را تقویت نمود
و گفتار (و هدف) کافران را پایین قرار داد، (و آنها را با شکست مواجه ساخت)
و سخن خدا (و آیین او)، بالا (و پیروز) است
و خداوند عزیز و حکیم است!».
آیه 40 سوره مبارکه توبه