حرف های یادگاری
حرف های یادگاری
خودکار نازنینم چرا جوهر نداری؟
جوهروجودیت رابرای رفیقی همچو من خرج کردی آن قدر از عمق وجودت اندیشه های مرا برروی کاغذ نگاشتی که عمرت دیگر به سر آمد .اما نمی دانم چرا خوشحال به نظر می رسی وازاینکه خود رافدای من کردی رازی ای
این را از خط ونگار های باقیمانده از تو بر روی دفترم فهمیدم چون هروقت که به آن ها نظاره می کنم سر زندگی ونشاط را در وجودشان حس میکنم هر وقت آن هارا میخوانم روحم را جلا می بخشند؛ نمی دانم عمر نگاشته شده هایم به وسیله ی تو به چند وقت خواهد رسید و آیا گذر زمان بر آن اثر خواهد داشت یانه.
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |