یک وقت تو دلتنگ یک آدمی هستی. خب، هستی.
دلتنگی و خاطراتت را مرور میکنی و آلبوم عکسها را دید میزنی و گپی، چتی راه میاندازی و خب، علیالحساب کارت راه میافتد.
دلتنگی و خاطراتت را مرور میکنی و آلبوم عکسها را دید میزنی و گپی، چتی راه میاندازی و خب، علیالحساب کارت راه میافتد.
یک وقتی نه،
تو دلتنگ خودت هستی؛
خودِ با آن آدم.
این دلتنگی
- آخ! -
این دلتنگی، عزیز من، چاره ندارد ...
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |