دو دعاي مشهور در ماه شعبان
دو دعاي مشهور در ماه شعبان
يكي دعاي كميل كه حضرت علي (ع) این دعا را در شب نيمه شعبان
به يار باوفايش كميل بن زياد تعليم فرموند و غير از شب نيمه شعبان
در همه شبهاي جمعه سال هم خوانده مي شود و ديگري هم
مناجات شعبانيه است كه اين مناجات زيبا را همه امامان معصوم(ع)
در شبهاي ماه شعبان مي خوانده اند و كمتر دعا و مناجاتي است كه
گفته شود از امام علي (ع) تا امام زمان(عج) همه ائمه به طور مستمر
آنرا مي خوانده اند.
امام خميني (ره) درباره مناجات شعبانيه تعبير جالبي دارند :
«مناجات «شعبانیه» را خواندید؟ بخوانید آقا ! مناجات شعبانیه از
مناجاتهایی هست که اگر انسان دنبالش برود و فکر در او بکند، انسان
را به یک جایی میرساند ... همه ائمه هم به حسب روایت میخواندند.»
«مناجات شعبانیه از مناجاتهایی است که اگر یک نفر انسان دلسوخته ،
یک عارف دلسوخته - نه از این عارفهای لفظی - بخواهد آن را شرح کند
و شرح کند از برای دیگران، بسیار ارزشمند است و محتاج به شرح است
...»
«چه بسا مسائل عرفانی که در قرآن و این مناجاتهای ائمه اطهار(ع) و
همین «مناجات شعبانیه» مسائل عرفانی هست که اشخاص، فلاسفه،
عرفا، تا حدودی ممکن است ادراک کنند، بفهمند عناوین را، لکن آن ذوق
عرفانی چون حاصل نشده است، نمیتوانند وجدان کنند.»
همچنین مقام معظم رهبری در مورد مناجات شعبانیه فرموده اند :
«مناجات مأثورهى ماه شعبان - که روایت شده اهلبیت (علیهمالسّلام) بر
آن مداومت داشتند - یکى از دعاهایى است که لحن عارفانه و زبان شیواى
آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالىیى همراه است که
نظیر آن را در زبانهاى معمولى و محاورات عادى نمىتوان یافت و اساساً
با آن زبان قابل ادا نیست. این مناجات، نمونهى کاملى از تضرع و وصف
حال برگزیدهترین بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس
ربوبى است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوى عرض حال و
درخواست انسان مؤمن از خدا»