آیا عبادات ما خداخواهی است ؟
آیا عبادات ما خداخواهی است ؟
امام خمینی (ره) در كتاب چهل حديث مي نويسد :
" من اکنون شما را در این سوالی که مطرح میکنم حَکَم قرار می دهم
و از شما با نظر انصاف بعد از تفکر ؛ تصدیق میخواهم .
سوال من این است که اگر نبی اکرم (ص) به شما خبر می داد که اگر در
تمام عمر عبادت خدا کنید و ترک شهوات نمایید یا در تمام عمر خلاف گفته
او عمل کرده و مطابق شهوات خود رفتار کنید در هر صورت هیچ فرقی
نمی کند و درجات آخرت شما تغییر نمی کند و در نهایت به بهشت خواهید
رفت ؛ آیا شما اهل عبادت می شدید یا اهل معصیت ؟
بنده از خودم(امام خمینی) و کسانی که مثل خودم هستند خبر می دهم که
اهل معصیت می شدیم . ما شکم پرست و شهوت پرستیم حتی الان هم ترک
لذت برای لذت بزرگتر می کنیم یعنی نماز و سایر عبادات ما برای رسیدن به
لذت های بهشتی است و ربطی به تقرب الهی ندارد .
عبادات خود را و انجام واجبات و ترک محرمات و دعا و ذکر و سایر اعمال
حسنه ات را در ترازوی انصاف بگذار که کارهایی را که میکنی از برای رسیدن
به شهوات نفسانی و پوشیدن لباسهای حریر و همدمی با لعبتهای شوخ و
شنگ بهشتی و سکونت در قصرهای نیکوست . آیا اینها را که همه برای
خودپرستی و پرستش نفس است می توان به خدا نسبت داد و پرستش
حق دانست؟
فاش می گویم پیش عرفای الهی و اولیای خدا ، تمام این عبادات ما ، گناه کبیره
است . نمازی که برای رسیدن به لذات بهشت خوانده می شود چه تفاخری دارد ؟
بدان که خدای متعال با تفضل و ترحم تو را به بهشت می برد نه برای این عبادات .
تو خیال میکنی امتیاز نماز حضرت امیرالمومنین (ع) به این است که قرائتش صحیح تر
بوده و یا طول سجودش بیشتر بوده ؟ آیا مناجات سیدالساجدین (ع) با آن سوز و گداز
برای حورالعین و انار بهشتی است ؟
به خودشان قسم اگر بشریت پشت به پشت هم بدهند و بخواهند یک
" لااله الا الله" امیرالمومنین را بگویند نمی توانند.
منبع : کتاب چهل حدیث امام خمینی (ره) صفحه ۷۵ . شرح حدیث سوم
در باب گناه عُجب (با اندک تلخیص)