بدخیمی های ویروسی
بدخیمی های ویروسی
بدخیمی های
ویروسویروسها در ایجاد انواع مختلفی از تومورهای انسانی دخالت دارند. دو ویروس عمده که در سراسر جهان پراکندهاند شامل عامل ایجاد کننده سرطان گردن رحم و سرطان کبد ، عامل حدود 15 درصد از سرطانهای انسان در سراسر جهان هستند. ویروسهای حیوانی که از طریق اطلاعات ژنتیکی محدود سبب تغییرات شدیدی در رشد سلولها شده و موجب تبدیل سلول طبیعی به سلول نئوپلاستیک (سرطانی) میگردند، به منظور شناسایی چگونگی بروز تغییرات تحت بررسی هستند. ویروسهای سرطان زا شامل ویروسهای DNAدار و ویروسهای RNAدار هستند. در این مقوله خصوصیات سرطانزایی ویروسها ، مراحل تولید سرطان و انواع این ویروسها ، بررسی میشود. اصول تولید سرطان توسط ویروسها
ویروسها قادرند در حیوانات و انسان ایجاد سرطان کنند.
ویروسهای ایجاد کننده تومور اغلب عفونتهای پایداری در میزبان طبیعی خود ایجاد میکنند.
عوامل میزبانی در تحریک ویروس در ایجاد سرطان از اهمیت خاصی برخوردار است.
موارد عفونت ویروسی از تشکیل تومور بوسیله ویروس شایعتر است.
دوره کمون طولانی بین آغاز عفونت ویروسی و پیدایش تومور وجود دارد.
ویروسهای انکوژن مسیرهای کنترل رشد سلولها را تنظیم میکنند.
یک ویروس ممکن است با بیش از یک نوع سرطان در ارتباط باشد.
مراحل تولید سرطان
تولید سرطان ، طی روند چند مرحلهای صورت میگیرد. بدین صورت که تغییرات ژنتیکی متعددی لازم است تا یک سلول طبیعی به سلول بدخیم تبدیل شود. زمان طولانی برای ظهور تومور ضروری است. در انسان و حیوان ، سیر طبیعی سرطان معمولا طی چندین مرحله و به موازات تکامل سلولهای سرطانی روی میدهد. در این مراحل ، احتمالا سلولهایی که خصوصیات مناسبتری برای تکثیر دارند، انتخاب میشوند
طی این روند حدود 8 - 3 جهش ژنی صورت میگیرد. فعالیت انکوژنهای سلولی متعدد و غیر فعال شدن ژنهای مهار کننده تومور در ایجاد تومور توسط ویروس دخالت دارند. ویروسها برای پیشرفت تومورهای ناشی از ویروس ضروری هستند، ولی کافی نیستند. ویروسها اغلب به عنوان آغازگر روند سرطان عمل میکنند و این عمل را به روشهای مختلف انجام میدهند.
واکنش ویروسهای ایجاد کننده تومور با میزبان واکنشهای پایدار
ویروسهای شناخته شده تومور معمولا عفونتهای پایدار طولانی مدت را در انسان ایجاد میکنند. به علت تفاوت در حساسیت ژنتیکی افراد و پاسخ ایمنی میزبان ممکن است مقدار تکثیر ویروس و گرایش بافتی در افراد مختلف ، متفاوت باشد.
پاسخ ایمنی میزبان
ویروسهایی که عفونتهای پایدار را برقرار میسازند باید از شناسایی توسط سیستم ایمنی میزبان که عفونت را حذف میکند، دور باشند. روشهای مختلفی از جمله بیان محدود ژنهای ویروسی ، جهش آنتی ژنهای ویروس که امکان شناسایی توسط دستگاه ایمنی را مقدور نمیسازد باعث فرار ویروسها از دست دستگاه ایمنی بدن میشود. اگر میزبان دچار اختلال سیستم ایمنی باشد، سلولهای سرطانی ممکن است تکثیر یافته و از کنترل دستگاه ایمنی میزبان خارج شوند
بدخیمی ها
| DNA ویروس مرتبط | RNAویروس مرتبط | کوفاکتورها |
هباتوسلولارکارسینوما
| هباتیتB | هباتیت C | سایر عفونت های همراه خوردن افلاتوکسین ها سیروز |
سرطان دهانه رحم
| ویروسهای بابیلومای انسانی تیب 16-18-31-33 |
| سیگار |
لوکمی T_CELLبزرگسالان
|
| HTLV_1 |
|
لنفوم بورکیت- کارسینوم نازوفارنکس- بیماری لنفوبرولیفراتیو بس از بیوند -لنفوم سلولBوهوکچین
| EBV |
| مالاریا نیتروز امین-ژنتیک-سرکوب ایمنی |
سارکوم کابوزی
| هربس ویروس 8انسانی |
| سرکوب ایمنی |
|
|
|
|
لوکمی|لنفومای سلول Tبزرگسالان ATL
نخستین بار توتساکی و همکارانش در سال 1977به شرح بیماری با عنوان لوسمی –لنفوم سلول Tبالغین برداختند.نزدیک به 4سال بس از انتشار این مقاله ٬دانشمندان ژابنی موفق به جدا کردن ویروسی از لنفوسیت های خون محیطی این بیماران شدند که ان راATLVنامیدند.به دنبال ان دانشمندان در سایر نقاط جهان نیز به موفق به جدا کردن رترو ویروسی تحت عنوان HTLV_1شدند که بعد ها مشخص گردید همان ویروس ATLVمی باشند.در سال 1985الودگی به HTLV_1عاملی برای القا بدخیمی بیشرفته سلول Tدانسته شده و این ویروس به عنوان اولین رترو ویروس سرطان زای انسانی معرفی شد.
لنفوم بورکیتBL
بیش از بیست نوع بدخیمی دستگاه لنفاوی وجود دارد که لنفوم بورکیت نوعی بدخیمی غیرهوچکینی سلولهای لنفوسیت B است. این لنفوم وابسته به ویروس ابشتن بار (EBV) است و به صورت اندمیک در افریقا دیده می شود. محل شایع گرفتاری، بافت های لنفاوی فک فوقانی و تحتانی می باشد. نوع تک گیر بیماری به نام بورکیت غیرافریقایی معروف است. لنفوم بورکیت به ندرت در ارگانهای دیگر نظیر چشم، تخمدانها، کلیه ها و بافت های غده ای نظیر پستان، تیرویید یا لوزه ایجاد می شود. علایم عمومی بیماری شامل تب، بی اشتهایی، کاهش وزن و تعریق غیر قابل توجیه می باشد. بیماری که معرفی می شود پسر شانزده ساله از اهالی چابهار در سیستان و بلوچستان است که به علت ضعف و بی حالی و درد مزمن شکم به مدت دو ماه مراجعه کرده بود و در نهایت پس از عمل جراحی و بررسی هیستوپاتولوژیک از غدد لنفاوی ناحیه درگیر لنفوم بورکیت گزارش شد.
سرطان دهانه رحم
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، یک گروه بزرگ از ویروس ها می باشد.
حدود 40 نوع از این ویروس ها می توانند نواحی تناسلی را آلوده کنند و برخی باعث سرطان دهانه رحم می شوند.
عفونت HPV تناسلی، معمولا خود به خود درمان می شود.
اگر یکی از این عفونت ها مزمن و طولانیمدت شود، می تواند در سلول های گردن رحم تغییراتی را ایجاد کند و این تغییرات منجر به سرطانی شدن آن ناحیه گردد.
حدود 90 درصد سرطان های دهانه رحم، به دلیل عفونت HPV می باشند.
معمولا عفونت HPV، علائمی ندارد و خود به خود از بین می رود.
برخی از انواع HPVها باعث زگیل های تناسلی می شوند؛ اما این انواع مانند انواعی که باعث سرطان دهانه رحم می شوند، نمی باشند.
حتی اگر زگیل های تناسلی را درمان نکنید، تبدیل به سرطان نمی شوند.
این انواع می توانند بدون ایجاد هیچ علائمی، سالیان سال در بدن باقی بمانند.
هباتوسلولار کارسینوما HCC
هپاتوسلولار كارسينوما (1) سالانه باعث يك ميليون مرگ در جهان مي باشد كه بيشتر آنها در خاور دور و آفريقــا مي باشد. در موزامبيك نصف موارد مرگ به علت كانسر در مردان را شامل مي شود و زماني كه بيمار علامــت دار مي شود ، به سرعت باعث مرگ مي شود. شيوع آن در آمريكا و اروپاي غربي كم مي باشد ولي طول عمر آنها نسبت به آسيا و آفريقا بيشتر است و با اين وجود بيشتر بيماران هپاتوسلولاركارسينوما در اين مركز هم مي ميرند و طول عمر 5 ساله در آمريكا 7/5 درصد ميباشد.
در بيشتر مناطق عفونت ( HBV ) Hepatitis B Virus چه به تنهايي و يا همراه با عوامل ديگر يك عامل مهم است. عفونت Hepatitis C Virus (HCV) اگر چه ناشايع تر است ولي ارتباط قوي با هپاتوسلولار كارسينوما دارد
. عفونتهاي هپاتيت B و C همچنين عفونت با هپاتيت G ميتواند باعث ايجاد هپاتوسلولار كارسينوما شود. حاملين هپاتيت B 94 بار افزايش خطر هپاتوسلولار كارسينوما دارند و توانستهاند ژن ويروس را در بيشتر موارد هپاتوسلولار كارسينوما پيدا كنند ، حاملين هپاتيت C ارتباط قويتري با كانسر دارند. ارتباط بين شيوع هپاتوسلولار كارسينوما و شيوع هپاتيت B در مناطق مختلف برابري مي كند. بطور مثال در چين و مناطق آسياي شرقي كه نواحي آندميك هپاتوسلولار كارسينوما است ، در 100درصد افراد بالغ مبتلا به عفونت هپاتيت B با سرولوژي مثبت داشته اند و حداقل 16-10 درصد اين افراد حامل مزمن ويروس بودهاند.
سرکوم کابوزی
سارکوم کاپوسی، یک نوع سرطان پوستی نسبتاً نادر می باشد که در انسان ها شایع است و می توان وجود آن در موجودات دیگر را انکار کرد. این بیماری باعث ظهور ضایعات پوستی قهوه ای – صورتی رنگ بر روی انواع سطوح بدن شده و باعث ورم در این نواحی می شود. از آنجایی که این بیماری در حالت طبیعی بدن فعال نمیشود، می توان آنرا جزو بیماری های فرصت طلب دانست. ویژگی مشترک این گونه بیماری ها، سرکوب شدن آن توسط سیستم ایمنی در حالت نرمال بدن و فعال شدن آن در صورت نقص ایمنی می باشد. این بیماری از اکتشافات موریتز کاپوسی پزشک مجارستانی است
کارسینوم نازوفارنکس
کارسینوم نازوفارنکس به ویژه در بیماران ساکن مناطق آندمیک خاور دور به طور شایع همراه با ویروس اپشتاین بار است . بررسی آنتی ژن های هسته ای و DNA ویروس در سلول های کارسینوم نازوفارنکس نشان داده است که این ویروس می تواند سلول های اپی تلیال را آلوده کرده و سبب ترانسفورماسیون آن به سوی بدخیمی شود . ویروس پاپیلومای انسانی ( HPV ) ویروسی انکوژنیک با تمایل به سلولهای اپی تلیال است که همراهی آن با تعدادی از تومورهای سر و گردن از جمله کارسینوم نازوفارنکس شناسایی شده است.م نازوفارنکس
اختلال لنفوپرولیفراتیو پس از عمل پیوند
حالتی که در آن گروهی از سلولهای B، پس از پیوند اندام در بیمارانی که دستگاه ایمنی آنها ضعیف شده است، بدون کنترل رشد میکنند. این حالت معمولاً در صورتی اتفاق میافتد که شخص بیمار به ویروس اپستاین – بار هم آلوده شده باشد. امکان دارد اختلال لنفوپرولیفراتیو پس از عمل پیوند پیشرفت نماید و به لنفوم غیرهوچکین تبدیل شود. بهجای واژه Post – Transplant Lymphoproliferative Disorder، از PTLD هم استفاده میکنند.
ویژگی لنفوم هاجکین
ویژگی معروف لنفوم هاجکین وجود نوعی لنفوسیت غیر عادی متمایز به نام سلول رید اشتنبرگ (Reed-Sternberg) است. سلول ریداشتنبرگ لنفوسیتهایی بزرگ و چند هسته ای اغلب با منشا لنفوسیت نوع B هستند. احتمالاً عفونت با ویروس EBV در ایجاد این بیماری نقش دارد.
سرطان سلول سنگ فرشی٫الت تناسلی مردانه و زنانه
بعضی سرطان های سلول سنگفرشی به دنبال ابتلا به تیب های بسیار خطرناک بابیلوما هستند و شواهد محکمی هم اکنون وجود دارذ که عفونتHPVتناسلی را به سرطان های اعضای تناسلی مرتبط میکنند