207#
207#
از روز اولی که وبلاگ داشتم...
وختی حالم بد بوده واسه هیچ کس کامنت نذاشتم و جواب کامنت کسی رو ندادم...
مبادا که حسه بدم به کسی منتقل شه...
هیچوختم هیچ کامنتی رو بی جواب نذاشتم...
حس میکنم کامنته بی جواب یه جورایی هستش...
مثلا نویسنده حوصله ی جواب دادن نداره...
مثلا کامنتت اونقدر بی معناس که نویسنده هیچ حرفی نداره...
و دلم نمیخواد طرف مقابلم اینجوری فک کنه...واس همینه که میگم جواب میدم به
تک تک کامنتا...و با حسه خوب...شاید زیاد نباشن..اما واسه من یه دنیان...
اگه گاهی اوقات کامنت ندادم...تایید نکردم...حالم خوب نیست...
همین...
+اهای شمایی که چند روز پیش برای من کامنت گذاشتید..با این اسم " ::: " میدونید چقدر
اومممممممم...بگم چقدر چی...بگم چقدر خوشحال...چقدر غافلگیر...چقدر خجالت زده...
شده بودم؟
ازینکه یکی منو خاموش میخونه...
بی اینکه بگه نوشته هامو دوس داره...
دوس دارم بودنتو...
چه خاموش چه روشن...
نمیگم روشن شید...
هر جور که دلتون میخاد باشید...
+وایِ من اگر نیایی...