اسماعیل ام
اسماعیل ام
عزیز فلبم خدا قانون جالبی داره و اون اینه که برای رسیدن به میل قلبی ات باید از عزیز قلبت بگذری
یعنی فراتر از اون یعنی خدا رو بخوای...بهشت به کسانی که بهشت رو میخوان داده نمیشه...به کسانی داده میشه که خدا رو خواستند
مثل ابراهیم خلیل الله که از اسماعیلش گذشت برای هدفی والاتر...این گذشتن رها کردن معنا نمی دهد بلکه عین وصال است
در واقع هدف خالص شدن برای خداست...در واقع هدف جنس عبادت است
پناه بر خدا علت نماز خواندنم تو باشی...
عزیز قلبم این روزها که نیستی در نبودت جنس عبادتم را بیشتر از قبل خالصانه تر می کنم و می دانم خدا هم در لحظه ای که بداند حقیقتا فقط بخاطر او عبادتش می کنم تو را به من خواهد رساند
گاهی اوقات اونقدر بهت فکر می کنم که رکعت های نماز کم و زیاد میشه
خدا حفظت کنه...تو آیینه ای هستی که نور خدا درش دیدم
کجایی؟
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |