اتللو
اتللو
فرمانروا: انچه روزگار می ستاند نگهداریش محال است. اما شکیبایی لطمات سرنوشت را به بازی میگیرد. کسی که مالش را دزدیده اند و لبخند میزند، خود چیزی از کف دزد می رباید، و انکس که بیهوده افسوس میخورد از مایه ی خود می دزدد.
برابانسیو ( پدر دزدمونا ) : .... این پندها را کسی به جان و دل می پذیرد که رنجش به سر رسیده است و همان میخواهد که از شنیدن ان تسلی دیگری بیابد. ولی ان کس که باید برای مقابله با بدبختی از شکیبایی ناچیز خود وام بگیرد، باید هم ان بدبختی و هم این پندها را تحمل کند. این پند و اندرز که گاه شکر و گاه شرنگ است، با همه ی تاثیر نیرومندی که به هر حال دارد؛ دو پهلو است. اما سخن نیز همه باد است. من تاکنون نشنیده ام که از راه گوش بتوان به قلب افسرده راه یافت......
برابانسیو ( پدر دزدمونا ) : .... این پندها را کسی به جان و دل می پذیرد که رنجش به سر رسیده است و همان میخواهد که از شنیدن ان تسلی دیگری بیابد. ولی ان کس که باید برای مقابله با بدبختی از شکیبایی ناچیز خود وام بگیرد، باید هم ان بدبختی و هم این پندها را تحمل کند. این پند و اندرز که گاه شکر و گاه شرنگ است، با همه ی تاثیر نیرومندی که به هر حال دارد؛ دو پهلو است. اما سخن نیز همه باد است. من تاکنون نشنیده ام که از راه گوش بتوان به قلب افسرده راه یافت......
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |