نور
نور
نور همان چیزی است که سالها در فیزیک به عنوان معیار بررسی ها و سنجش ها بوده و هست. تعریفها و شناختها و اثرات آن روز به روز متحول شده و هنوز هم انسان جسورانه بر آن می تازد و با آن دست و پنجه نرم می کند تا نور را به زانو و به خدمت تمام و کمال خود درآورد. نوری که هرچه دارد، تمام کمال به انسان تقدیم نموده است.
از جنس نور بودنِ یک پدیده، اثری کاملاً قابل درک برای همه دارد و آنهم ایجاد قابلیت دیدن و درک بهتر پیرامون است. نور قدرت تحلیل و قضاوت و نتیجه گیری و دیدن دور دست را برای ما چند برابر می کند. که اگر نور نباشد گاهی حداقلهای قدرت قضاوت و دیدن هم از بین می روند. این نور ما را از شک و یأس دور می کند و یقین بودن یا نبودن اجسام را شکل می دهد.
و چقدر در فرهنگ ما، "نور" جایگاه خاصی دارد: خداوند، نور آسمان و زمین است. علم نور است و ...
به نظر می آید تشبیه فوق العاده ای باشد که اگر به با ایمان به آن نگاه کنیم درمی یابیم که این عبارات سرشار از امیدند و حرکت ساز.
علم درست مثل خورشیدی که بالای سر ما حرکت می کند همه چیز را روشن خواهد کرد تا بهتر ببینی و درست تر تصمیم بگیری و چقدر نیاز به علم و آگاهی در جامعه زیاد است.
و خداوند نوری است که اگر بر هستی بتابانی همه چیز در آن با جزئیات بیشتر و بهتر روشن خواهد شد و "آرامش" نتیجه ی روشن شدن راه ها خواهد بود.