پرواز
پرواز
گفتم: بیا با هم باشیم
گفت: مگر الان با هم نیستیم ؟
گفتم : چرا ولی بیا با هم آزاد و رها باشیم و تا ته دنیا با هم پرواز کنیم .
گفت: پرواز؟
گفتم :از این قفس خودت را رها کن آنوقت معنی پرواز را خواهی فهمید .
گفت : کدام قفس ؟
***
بعضی ها افکارشان آنقدر محدود است که به جز اطراف خود دیگر جایی را نمیبینند . در محدوده همین افکار زندانی خویش هستند و قفسی نامرئی به دور خود کشیده اند . برای رهایی و پرواز باید خیال کرد باید تصور کرد . وقتی نتوانی خیال کنی پرواز برایت بی معنی خواهد بود .
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |