نیمه دیگر
نیمه دیگر
مهربانی را،
به رویای باران بیاور
شاید حواسش نیست
کسی چند قدم آنطرف،
جایی که شب آغاز می شود؛
با پاپیون سفیدش ایستاده است،
نگاه هایش را بشمرد
پروانه ها خاطره شان،
به همین چیز ها بند است
یادشان نباشی،
دلشان میگیرد
هر وقت از کار فصل سر در نیاوردی؛
یاد پنجره ای باش،
که نگاه آسمان را؛
به نیمه ی دیگر شعر برده است...
تقدیم به یک خرس.
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |