.
.
گاهی اوقات آن چهرهی مظلوم، مودب، ساکت و سربهزیرم، آنقدر حالم را بهم میزند که آرزو میکنم ای کاش ذرهای از آن جسارت، شجاعت و اطمینان به نفسی را داشتم که نداشتناش همیشه مانع شده حرفم را بزنم، یا از حقم دفاع کنم یا کار را برای خود آسانتر کنم.
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |