مولانا
مولانا
استاد برای اینکه درس ما با مال بچه های ادبیات محض فرق داشته باشه کتاب پله پله تا ملاقات با خدا رو برای کوییز تعیین کرده. فکر میکردم زندگی نامه ی داستانیه... همش فقط کلمات ادبیه و هر از ده بیست صفحه یه خط روایت میشه. چه این هفته امتحان بگیره چه هفته ی دیگه، من رندگی نامه بخون نیستم. از خوندنش لذت نمیبرم. چیزی هم نمیفهمم. فقط جلوی استادی که این همه کمکم کرده آبروم میره... وقتی امتیازهاشو توی گودردز دیدم خجالت کشیدم. همه گفتن دقیق و ادبی و عالی بوده. ولی من بعد از خوندن چهار پنج خطش خوابم میبره. ذهنم رو درگیر نمیکنه. ظاهر زیبا و نثر وزین حسنه... ولی مغزش کجاست؟ من ادبیاتی نیستم... امیدوارم استاد زیاد ازم دلخور نشه.
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |