ارزش بعضي چيزا، با به زبون آوردنش از بين مي ره... اين آخرِ بدبخت بودنه كه به كسي بگي، گاهي حالم رو بپرس.
هميشه ديدن يه پيام ناگهاني، شنيدن يه سلام بي هوا، از آدمي كه انتظارش رو مي كشي، مي تونه حال و روزت رو عوض كنه.
.
گاهي آدم، خودش رو گم و گور مي كنه، فقط به اين اميد كه يه نفرِ بخصوص سراغش رو بگيره. بر خلاف تصور، خوشحال كردن آدمِ غمگين، خيلي سخت نيست. فقط كافيه وانمود كني، به يادش هستي
.
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |