اينكه قهوه ام رو تلخ مي خورم، يعني هيچ دليلي واسه خوشحالي الكي ندارم. واقعيت زندگي چيزي نيست كه بشه با قند و شكر شيرينش كرد.
وقتي كسي به زندگي آدم پا مي ذاره، تنها مياد، اما وقت رفتن، تورو هم با خودش مي بره.
امروز يه نفر رو ديدم كه بُرده بودنش.. اينو از قهوه ي تلخي كه سفارش داد فهميدم.
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |