تاثير بعضيا تووي زندگي آدم، بيشتر از يه اسمه، بيشتر از مدت حضورشونه. انقدر زياد كه يه روز به خودت مياي و مي بيني، همه ي فكر و ذكرت شده يه نفر!
شايد اون يه نفر، هيچوقت نفهمه كه باعث چه تناقضي تووي زندگيت شده، اما تو مي دوني كه اون، تنها دليل تنهاييت بوده و تو، تووي همه ي تنهاييات به اون پناه بردي...
آرزو دادي... خاطره گرفتي!
.
آدما، با آرزوهاشون به دنيا ميان،
با خاطرِهاشون مي ميرن..
كاش، آخرين خاطره اي كه قبل از مرگ به ياد
ميارم، تو باشي...
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |