تو کتاب دینیِ پیش یه جمله ای هست که میگه:
خدا به پیامبرش فرمود: «به عزّتم سوگند که توبه فلان شخص را تا وقتی شیرینی گناه در دل او باشد نمیبخشم»
من همیشه با این مشکل داشتم و اصن نمیفهمیدمش! معلومه که همه ی گناها شیرینن و معلومه که شیرینیشون یاد آدم میمونه خب :| :))
از اونجایی که کتابای دینی تنها کتابای مذهبی ایَن که همه بلااستثنا میخوننشون، بهتر دیدم که اینو اینجا بنویسم. این سایت یکم بهتر و واضح تر اینو توضیح داده و تفسیر کرده.
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |