دیروز عصر حدود ساعت شش و نیم،یک ربع به هفت همینطور که چشم دوخته بودم به جاده و در جهت جغرافیایی جنوب در حال رانندگی بودم به این فکر می کردم که کاش میشد هیچوقت پیر نشوم،چون اگر پیر شوم احتمالا شور و حال الانم را از دست میدهم و میشوم یک پیرمرد دلمرده و بی هیجان!!
در همین افکار مسخره غوطه ور بودم که نگاهم چرخید به سمت چپ جاده و کلا حالم دگرگون شد...
فکر نمیکنم وسط آن جاده جز این،اتفاق دیگری میتوانست انقدر خوشحالم کند.
هر چند به قول دوستی زیبایی این صحنه ها را شاید فقط نقاشی بتواند منتقل کند اما دیدن این عکس هم خالی از لطف نیست...
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |