انچه به زبان نیاید...آنم آرزوست!
انچه به زبان نیاید...آنم آرزوست!
تنهایی در جمعیت را دوست دارم...
قلب خود را به گوشه ای کشیدن و از دور به تماشای صداها و
صورت ها نشستن!هر چند قدرت ارتباط برقرار کردنی تازه را از
دست داده ام و خجالتم مدام کش می آید...
با این همه ناراضی نیستم....
من لحظات پانتومیم زندگیم را دوست دارم....
//آنچه به زبان نیاید ....آنم آرزوست!
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |