مسیر
مسیر
مسیر مرا تا تو جنگلها و دریا گرفته اند در اغوش،درعشقبازی شاخه ها مسیری باز میگردد که میرساند عطش ساحل دستانم را به نوازش امواج آشوب گیسوانت ،جاده ای مقدس که سفر میشود مسافر را همچون زائری که به طواف کعبه به پا و دل و جان در گذر است ،جاده ایی که پرواز میشود مرا از سکون تا حیات،مسیر مرا تا تو پیله ایست که در بلوغ اشتیاق بالهای پروازم وسعت آغوش تگاه توست که میبرد مرا از تهی بودن به لبالب گشتن از معنا و نور.تو که چشم میگشایی ،ظرف شیشه ایی قلبم گشوده میشود و نگاهم همه از تو گلباران،تهی میشوم تا تو لبریزم سازی از زندگی
رضا 29/2
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |